Conta unha lenda que anda polas terras de Melide que nun castro da zona habia tres minas ou vigas, unha delas era de ouro, outra de prata, e a derradeira de alcatrán; como non se sabe cal é esta, e tocarlle non se pode pois todo canto hai no arredor se queimaría, non se anda en busca das outras dúas.
Neste castro había tamén un señor encantado, e dunha vez pasou por alí unha muller que daba peito. O encanto a quen ninguén vía chamouna para que dese de mamar a un neniño que el tiña e levouna por unha mina moi longa ata unha casa bonitísima. Despois que lle deu de mamar, trouxo o señor unha untura e mandoulle á muller que metese nela os dedos e logo que lle untase os ollos ao neno. Fixoo así, mais ela case sen se dar conta pasou os dedos por un ollo seu e dende entón non vía por el coma os encantos.
Ao outro día era 27 e foi a muller á feira das Cruces de Sobrado e polo ollo que untara viu ao señor do castro que ninguén máis via. En vez de calar e de non facer caso, chamouno anque el non lle falaba.
Ende outro día a muller foi ao castro e díxolle o señor.
-¿Con que ollo me viches na feira?
Ela moustroulle o ollo con cal fora e arrincoullo naquel intre.
Copiado literalmente de: http://tradiciongalega.blogspot.com.es/
ResponderEliminarExtraido de Lendas galegas de tradición oral, edición de X. M. González Reboredo da editorial Galaxia. Escollin este despois de ler todo o libro.
ResponderEliminar